Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Όταν σκοτώνουν τα παιδιά…




Εχτές το πρωί,άφησε την τελευταία του πνοή ο 14χρονος Μπερκίν Ελβάν στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες 268 ημέρες σε κωματώδη κατάσταση ύστερα απο χτύπημα δακρυγόνου στο κεφάλι κατά τη διάρκεια των αιματηρών συγκρούσεων του καλοκαιριού του 2013 στην Τουρκία.Δέν ήτανε διαδηλωτής.Όμως αυτό ελάχιστη σημασία έχει. Αυτό που έχει σημασία είναι πως ακόμη ένας άνθρωπος πολύ νέος αυτή τη φορά θυσιάστηκε στο βωμό του κέρδους και της ακόρεστης δίψας κάποιων διεστραμμένων για μίζες,επενδύσεις και αιματοβαμμένη ανάπτυξη.Αλλά δέν ήταν μόνο αυτές βέβαια οι αιτίες που αιματοκύλισαν τις διαδηλώσεις οι κυρίαρχοι και τα σκυλιά τους.Αυτοί που σκοτώσανε το παιδί δέν ήτανε μόνο οι μπάτσοι.Οι πραγματικοί ένοχοι,οι ηθικοί και όχι μόνο αυτουργοί στους θανάτους και στην εξαθλίωση όλων των παιδιών του κόσμου έχουν ονόματα,κατέχουν θέσεις,θεσπίζουν νόμους και έχουν φυσικά απεριόριστη προστασία όσον αφορά τα συνεχή εγκλήματα που διαπράττουν κατά της ανθρωπότητας.
Ο Μπερκίν όπως και ο Αλέξης δέν είναι ούτε τα πρώτα ούτε και τα τελευταία θύματα των ανθρωποφάγων καπιταληστών και των δολοφόνων με στολή που τους προστατεύουν.Οι δολοφονίες είτε διαπράττονται με σφαίρες είτε με δακρυγόνα είτε με την ακραία φτώχεια και την εξοντωτική εργασία,παραμένουν δολοφονίες.Και δυστυχώς οι υπεύθυνοι παραμένουν ατιμώρητοι.
Ο Μπερκίν,ο Αλέξης και τα άλλα παιδιά που σπάνε πέτρες στα νταμάρια της Λατινικής Αμερικής,τα παιδιά που υποσιτίζονται στην Αφρική και τα τρώνε οι μύγες,τα παιδιά που δουλεύουνε στα ορυχεία της Κίνας,τα ανάπηρα παιδιά που κυκλοφορούνε στους δρόμους της Ινδίας,τα παιδιά του Μπαγκλαντές που φτιάχνουνε τα ρούχα που φοράμε και τα κινητά που αγοράζουμε,τα παιδιά που πνίγονται στην Μεσόγειο κυνηγώντας ένα καλύτερο αύριο,ακόμη και τα δικά μας τα “ελληνόπουλα” ή τα παιδιά του δυτικού κόσμου που ευαγγελίζεται ανάπτυξη κι ευημερία μέσα σε συνθήκες φτώχειας και λιτότητας δέν μπορούν να ελπίζουν σε τίποτα.Τα όνειρά τους περιοριορίζονται στην επιβίωσή τους μέσα σε ένα κανιβαλικό πολιτισμό που στην κυριολεξία τρώει τα παιδιά του.
Ποιός γείτονας,ποιός γονιός,ποιός δημοκράτης και πολιτισμένος άνθρωπος θα αναλάβει την ευθύνη του για αυτό που συμβαίνει δίπλα του;Ποιός επιτέλους θα λογοδοτήσει για τα συνεχή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που γίνονται στο όνομα της “δημοκρατίας”,της “ανάπτυξης”,του ευρώ,του δολλαρίου και του γαμωσυστήματος που κυβερνά;
Ποιό αρχίδι απο αυτά τα καταραμένα παράσιτα που κυβερνάνε θα πληρώσει για τα εγκλήματά του;
Όχι συμπολίτες,εμείς δέν πρέπει να κάνουμε ακόμη μιά κηδεία ή ακόμη ένα μνημόσυνο πιό μετά.Εμείς δέν πρέπει να περιμένουμε να σκοτώσουν τα παιδιά μας για να βγούμε απο τα κλουβιά μας,γιατί ήδη σκοτώνουν κι εμάς και τα παιδιά μας.Πότε με τις σφαίρες τους και τα χημικά τους και πότε με τις πολιτικές τους και τα διατάγματά τους.
Εμείς και μνήμη έχουμε και καρδιά έχουμε.Και τιμούμε τους ανθρώπους που πεθαίνουν για ένα κόσμο διαφορετικό.Έχοντας βάλει τα προσωπικά τους όνειρα και τις ελπίδες πλάι στον κάθε αδικημένο αυτού του κόσμου.
Και σε αυτούς που βλέπουν μόνο νούμερα, λογιστικές αλχημείες και παράπλευρες απώλειες,τους πραγματικούς ενόχους,αλλά και σε αυτούς τους κωφάλαλους που μπουρδολογούν στα παράθυρα και επιδεικνύουν την “φιλανθρωπία” τους στα φιλανθρωπικά γκαλά,σε αυτούς που τώρα λυπούνται μπροστά στην κάμερα και ύστερα συνεχίζουν την υποκρισία τους στην βολεμένη τους συνείδηση,σε αυτούς που θαυμάζουν τον πολιτισμό και την τέχνη παραβλέποντας όμως τα αδιέξοδα και το κάθε ανθρώπινο τίμημα της ιστορίας καί του πολιτισμού μία απάντηση μόνο χρειάζεται.
Για τους πρώτους,τους υπεύθυνους για τον βασανισμό και τους θανάτους και την εκμετάλλευση εκατομμυρίων ανθρώπων η θέση τους βρίσκεται στο νεκροταφείο της κάθε πόλης του κόσμου.
Για τους δεύτερους,αυτούς που λικνίζονται πλάι στην υποκρισία τους μονάχα η ντροπή μένει.
Αλλά το χρέος όλων μας,για να μπορέσουμε επιτέλους να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά ανθρώπινο πολιτισμό,που καί εμείς καί τα παιδιά μας θα ζούν με αξιοπρέπεια και σεβασμό και θα ονειρευόμαστε, είναι να αντισταθούμε και να εξαφανίσουμε απο προσώπου γής όλα εκείνα τα πρόσωπα,τους θεσμούς,τα συστήματα και τα πράγματα που ευθύνονται για τα συνεχή εγκλήματα μέσω της εκμετάλλευσης και της επίθεσης των αφεντικών,των ολιγαρχών του κόσμου.
Τα παιδιά και οι άνθρωποι που πέθαναν υπερασπιζόμενοι τις αρχές της αξιοπρέπειας,της δικαιοσύνης και της ελευθερίας,δέν θα γυρίσουν πίσω.Όμως εμείς πρέπει να είμαστε πάντα σε θέση να αποτρέψουμε και να σταματήσουμε αυτά τα εγκλήματα του δικού τους πολιτισμού της εκμετάλλευσης και της απανθρωπιάς.
Για να μπορέσει επιτέλους να ξημερώσει μιά καινούρια εποχή για τους ανθρώπους.Μιά εποχή που δέν θα χρειάζεται να πεθαίνει κόσμος για να γίνονται κάποιοι πλουσιότεροι και κάποιοι άλλοι να κυβερνάνε και όλοι αυτοί μαζί να ορίζουν τις ζωές μας.
Τέρμα πιά στις αυταπάτες των πολιτικών και στις ψεύτικες υποσχέσεις.
Αντεπίθεση του κόσμου που ελπίζει και αντιστέκεται στην βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και της απανθρωπιάς.
Θάνατος στο θάνατο!

ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου